Dat was het thema van een congres dat Middin afgelopen maandag organiseerde voor betrokken ketenpartners, zorgaanbieders en landelijke organisaties. Van gemeente tot zorgkantoor, van woningbouwvereniging tot inspectie, van Dienst Justitiële inrichting tot reclassering. De ruim 80 deelnemers gingen met elkaar in gesprek over de begeleiding van deze ingewikkelde maar boeiende doelgroep en de onderlinge samenwerking. Dat leverde concrete afspraken op, waardoor daadwerkelijk een stap naar een sterkere LVB-keten gezet is.
Veel aanwezigen ervaren knelpunten in de huidige praktijk, waardoor samenwerking niet van de grond komt. De huidige samenwerking krijgt een magere 5,6 als cijfer, zo bleek uit de enquête die vooraf was uitgezet. Het bestaan van financiële schotten (tussen WMO en WLZ bijvoorbeeld) te weinig kennis van LVB, elkaar niet weten te vinden of het hebben van een andere visie zijn knelpunten die samenwerking in de weg staan. Volgens Gertrude van den Brink, bestuursvoorzitter Middin mag dat geen argument zijn om niet samen te werken: “Als iedereen zich aan zijn eigen opdracht houdt en die van de ander niet kent, dan komt er niets terecht van een sterke LVB-keten.” Ze deed dan ook een oproep: “Maak grensverkeer mogelijk; kijk bij elkaar in de keuken. Laat elkaar toe in elkaars wereld.” Nihat Kahveci, begeleider bij Middin, verwoordde kernachtig wat er wat hem betreft moet gebeuren: “We moeten stoppen met praten, maar gewoon gaan doen.”
Benieuwd naar het hele artikel? Lees verder op Middin.nl.
